Rezerwat modrzewia polskiego

Treść

Na terenie Leśnictwa Wydrze k. Łańcuta (Podkarpacie) znajduje się jeden z dziewięciu najpiękniejszych w Polsce rezerwat leśno-florystyczny modrzewia polskiego. Na blisko 15 ha powierzchni w naturalnych warunkach rosną tam ponad 150-letnie okazałe drzewa, których wysokość sięga do 50 metrów. Modrzew polski znany jest stosunkowo niedawno, bo dopiero od 1890 roku, kiedy to Marian Raciborski znalazł w iłach dyluwialnych nad Sanem k. Jarosławia szyszki modrzewia kopalnego i nazwał go modrzewiem polskim w odróżnieniu od modrzewia europejskiego. Modrzew polski był dawniej w naszym kraju drzewem bardzo popularnym, o czym świadczą liczne budowle z tego gatunku drewna, m.in. dwory czy obiekty sakralne. Przykładem są średniowieczne kościoły w Haczowie czy Bliznem wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Stopniowo, poprzez bezmyślną działalność człowieka, który wprowadzał do krajobrazu obce gatunki tego drzewa, zostało ono w wielu miejscach wyniszczone. Z czasem nowe gatunki modrzewi krzyżowały się z rodzimym, co spowodowało dalsze zacieranie się polskiego modrzewia. Tym bardziej cenne są rezerwaty, gdzie przyroda może rządzić się swymi naturalnymi prawami i gdzie przekazywana jest potomności. Rezerwat Wydrze, którym dziś opiekuje się Koło Myśliwskie "Dzik" z Leżajska, na którego terenie znajduje się kaplica polowa posadowiona nad pamiątkowym głazem ufundowanym przez hrabiego Alfreda III Potockiego; dawniej należał do ordynacji łańcuckiej. Odwiedzając to miejsce, można zobaczyć wspaniałe ponad 150-letnie modrzewie, których wysokość sięga 45-50 metrów. Towarzyszą im buki karpackie i wiele roślin chronionych. Nie brakuje tam także saren, jeleni, danieli i dzików. Mariusz Kamieniecki "Nasz Dziennik" 2008-08-04

Autor: ab